Karaca ile Avcı (Masal)

Erkek Karaca, bir gölcüğün kenarında su içiyordu. Sakin sudaki güzel aksine bakarak, “Ah” diye söylendi. “Ne kadar asil boynuzlarım var. Böyle şahane çatallı boynuzlara nerede rastlanır! Asalet sembolü taç’a benzeyen bu boynuzlarına, biraz daha yakışan ayaklarım olsaydı ya... Ne yazık ki, çok ince ve hafif ayaklar onlar...”

Tam o sırada, çıkagelen bir Avcı, keskin bir ıslıkla beraber, ağaçların arasından okunu fırlattı, Karaca, bir anda ileri atılarak az evvel şikayet ettiği o hafif ve zarif ayakları sayesinde, bir yıldırım süratiyle oradan uzaklaştı. Fakat tam artık gözden kaybolmak üzereydi ki, acelesinin arasında, hangi tarafa sapacağını şaşırmış olduğu için alçak dalların birbirine dolandığı bir ağaç kümesine girmesiyle boynuzlarını da o dallara takılarak Avcı’nın eline düşmesi bir oldu. Son anında, durmadan: