Eşek ile Aslanın Avı (Masal)

Günün erken vaktinde eşeği de alarak, Ava çıkar bir aslan, ormanlara dalarak.
Birçok keçi ilişir gözlerine bir ara, Çok korkunçtur, ama saklanılan mağara.
Eşeğe der aslan:
-Ben düşündüm bir pusu,
Kapıdayım olmasın, yüreğinin korkusu.

Mağaraya hücum et, çıkanları tutarım, Ayırarak hisseni kalanı ben yutarım. Saldırarak ok gibi, eşek panik yaratır, Keçilere girecek başka delik aratır! Aslana da gün doğar, orman eşsiz beldedir; Oynatmadan kılını yağlı nasip eldedir! Eşek fırlar delikten hengâmenin sonunda, Eda vardır yiğitçe narasının tonunda.

Der ki:
-Avın kendisi değil, namı asıldır;
Beğendin mi düşmanı kaçırışım nasıldır?
Aslan der ki:
-Tozlanan gözlerimi silmesem,
Doğrusuya bir eşek olduğunu bilmesem,
Korkacaktım ben bile, anırtılı borundan; Kaçacaktım attığın çiftelerin zorundan!
Seni iyi bilene karşı sakın övünme,
Mahcubiyet duyarsın para etmez dövünme.

Jean de La Fontaine