Kütüb-i Sitte: Hadis 1311

Fasıl:

Hacc ve Umre Bölümü

Konu:

Hacc-ı Temettu Ve Haccın Feshi

Rivayet Eden:

Aişe

Kaynaklar:

Buhari Müslim Ebu Davud Muvatta Nesai

Kaynak Kitaplar:

Buhari, Umre 6, 8, 9, Hayz 1, 7, Hacc 3, 33, 81, Edahi 3, 10
Müslim, Hacc 111-135, (1211-1212)
Muvatta, Hacc 223-224, (1,410-412)
Ebu Davud, Menasik 23, (1778-1783)
Nesai, Hacc 77, (5, 177-178), Tirmizi, Hacc 91, (934)

Biz hacc aylarında Resulullah (sav)'la birlikte, hacc için ihrama girmiş olarak, hacc gecelerinde yola çıkıp Seref nam yere indik. Orada Resulullah (sav): "Kimin beraberinde kurbanlığı yoksa, haccını umre yapmak isteyen umreye çevirsin. Beraberinde kurbanlığı olan bunu yapmasın" dedi. Hz. Aişe sözünde devamla der ki: "Ashab'tan bazısı umreye niyet etti, bazısı da terketti. Resulullah (sav) ile, gücü yerinde olan bazısının yanında kurbanlığı vardı. (Bir ara) Resulullah yanıma gelince beni ağlar buldu. "Niye ağlıyorsun?" diye sordu. "Ben ashabına söylediklerini işittim ve umre yapmaktan engel olundum!" dedim. Bunun üzerine: "Neyin var?" diye tekrar sordu. "Namaz kılamıyorum (hayız oldum)" dedim. "Bu sana zarar vermez. Sen Hz. Adem (a.s)'in kızlarından bir kadınsın, Allah öbürlerine yazdığı kaderi sana da takdir etti, bu bir kusur sayılmaz. Sen haccına devam et. Cenab-ı Hakk inşaallah, umreyi de sana nasib edecek" dedi.